Ons "eigen" Gamedrive Twyfelfontein

13 juni 2017 - Twyfelfontein, Namibië

Na het avondeten lopen we in het donker naar onze kamer. Onze gloeilamp op batterijen verlicht ons pad er naar toe. Het weer is hier anders dan dat we hadden als in Swakopmund. Het is zwoel met een lichte bries. We maken de klamboe alvast gereed en drinken op ons terrasje nog iets na uitkijkend over de donkere savanne. We zijn moe en gaan op tijd naar bed.

We zijn later dan normaal 7:15 uur en lopen richting ons ontbijt. Twyfelfontein country Lodge is erg luxe en alles is goed ingericht en straalt één en al Afrika uit. Terwijl we er na toelopen vragen we onze "buddy" Ronnie of er nog woestijnolifanten zijn in de buurt. Zijn collega heeft vandaag weinig te doen dus hij brengt ons er wel naar toe met onze 4wd. Maar eerst ontbijten.... 

Het loopt anders, zijn baas heeft ineens een groep Chinezen voor hem dus hij vraagt of we, onder 1000 excuses en verontschuldiging ook willen instappen. We geven te kennen dat we liever met een persoonlijke gids meegaan. We maken een deal ... we mogen er achter hen aanrijden. Dan wordt het 4wd rijden ook een happening. Tenslotte niet voor niets gehuurd.
Het moet te doen zijn met een 4wd volgens mister guide . (zo niet mogen we in stappen in de unimog 4x4, met een wielbasis van meer dan anderhalve  meter) en dan zet hij ons weer af bij de auto.

De route verloopt mooi en de 4wd kan met gemak de rivierbedding aan.  Maar dan moeten we omhoog over rotsen en langs afgronden. De weg is verdwenen en we zoeken door de rimboe samen met de unimog naar een begaanbare route. Het vergt stuurmanskunst en stalen zenuwen. Springbokkies en zebra's schrikken zich wild "what the f*ck is dat" zie je ze denken?

Maar dan moeten we toch echt instappen in de unimog. De kloven waar we door moeten zijn te diep voor onze 4wd. Ook onze gids had dit niet ook niet verwacht. De olifanten verplaatsen zich richting de bergen. Dit doen ze maar voor één ding, ze zijn verzot op een boom de karamon.  Deze lekker ruikende struik wordt ook gebruikt door de Himba's vrouwen die dit vermalen tot poeder en dit met rode Klei en boter vermalen. Deze huidcrème strijken ze dan uit over hun lichaam.
Het is gezellig tussen de Chinezen in de unimog, we maken grappen onderling en gillen als we door een kloof moeten rijden. Soms moet de gids uitstappen om lopend een route te vinden.  Nee dit was niet met onze 4wd gelukt. Dan vindt hij een groep van deze zeldzame olifanten ze lopen over de bergkam en in het dal.
Een grote groep van 27 stuks graast, eet van takken en struiken, ze spelen en dollen.  Een woord prachtig!!!
We drinken samen een koeldrankje op de bergkam. We moeten door want onze 4wd. moet nog worden teruggevonden. Ja gelukt.....we volgen de unimog weer in het spoor achter hem ons en in de stofwolk. De gevaarlijkste wegen (van zyll's pas en divorce pas van Namibië zijn er niets bij)  We komen aan in de lodge en we krijgen de complimenten van de gids dat we de rit hebben volbracht.

We gaan verder naar Khorixas om te pinnen en dat valt niet mee de rit is lang. Heen en weer duurde 3,5 uur. Tja elke ATM geldautomaat kun je soms maar tot € 140,-- pinnen (N$2000,--. of heel soms N$ 3000,--) Zonder contanten  kunnen we niet, want contant betalen bij benzinestation is hier grote deels nog steeds zo. Hier en daar is een uitzondering maar dat is in grotere steden. Ook hebben de meeste bezinestation van Engen een ATM en een bakkery. Waar je heerlijke worstenbroodjes kunt eten. 

De gids was een Himba, maar de tankbediende in Khorixas wil trouwen met een Himba. Dat we de Himba's zuidelijker tegenkomen komt omdat door droogte hun veestapel is gestorven. Ze verkopen nu handgemaakte sieraden om in leven te blijven. Ze willen het liefste brood meel, melk en suiker in plaats van geld.  We rijden terug in vogelvlucht en dat is echt zo...... de 4wd werd 0wd. Starsky & Hutch .... we gillen  van schrik   ooh.. aaaa  de heuvel was stijl en de afdaling spontaan verdwenen.  Tja dat is Afrika. We keren terug zonder kleerscheuren. En schuiven aan bij de koffietafel met de manager die ons ook gebak aanbied. In Afrikaans kuieren we wat.  Straks avondeten .. lekka
 
.

Foto’s

3 Reacties

  1. Jolanda:
    13 juni 2017
    Ha ha en dit noemen jullie een rust dag ;)
  2. ErikBea:
    13 juni 2017
    Hoi Alex en Marianne
    Erg bijzonder om een kudde Olifanten te zien he
    Hebben wij ook gezien van heel dichtbij in Zuid-Afrika
    Prachtige reiservaringen hebben jullie nu al
    Veel plezier en veilige reis verder


    Groetjes Erik en Bea
  3. Mieke:
    14 juni 2017
    Wat een moed hebben jullie en wat een beloning voor je inspanningen. Geniet maar en dat doen wij van je verhalen.
    Groetjes
    Mieke