Kamanjab, gewoon één nacht.

We lopen door Kamanjab de zon is heet en onze hoeden doen dienst. Het plaatsje stelt niet veel voor. Je kunt hier alleen de ATM gebruiken met een Namibische bankpas. Veel toeristen komen dan bedrogen uit. We drinken bij oppi koppi (boven op de de berg) wel een beter ogend verblijf als waar we zijn en net buiten het plaatsje. De vriendelijkheid is hier ...... bediening donker is aardig en blank is arrogant. Tja , dat blank Afrikaner is hier nog als vroeger.

Kamanjab voelt voor ons niet echt veilig dit is ook de eerste keer in Namibië dat we dit zo voelen.  Te veel bewaakte objecten en bewaking met honden. De werkeloosheid doet er een schepje boven op. Net als in Uis heb je hier weer mensen die je aanklampen met een bad story. We hebben ook het gevoel dat de Himba hier wordt gebruikt als attracie. Ze worden hier in een  luxe 4wd weer opgehaald door duistere types. (Maar hoeft niet zo te zijn). Jammer, maar dat hoort ook bij de road trip. We zien dat de politie vaak langs de lodges en guesthouses rijden. Wat opvalt is dat de oudere bevolking hier wel aardig is.

De kamer die we krijgen is gedateerd en erg klein. Wij zijn tot nu toe de enigste gasten. Waarom ze ons een twijfelaar als bed doen terwijl ze elders kamers hebben met betere bedden is voor ons een raadsel. (Normaal krijg je vaak een upgrade gratis). De laatste kamer die we  hebben heeft natuurlijk ook geen wi-fi ontvangst en geen hor gaas.  Het ziet eruit of beun de haas zijn werk niet heeft afgemaakt.  Wat ons de nacht gaat brengen? Tot nu toe brandlucht in de buurt (ergens aan het branden) of in het Guesthouse???? Ik ga op onderzoek uit. De politie rukt uit. Maar ze zijn buiten aan het branden. Stel je voor.

We zitten in een filmdecors leeg verlaten restaurant met op de achtergrond het geluid van ronkende koelkasten en personeel die voor de tv zit te kijken. De eigenaresse ziet er moe uit en blijft bij de receptie zitten en kijkt later ook tv.
Big mamma braad het vlees dat geeft hoop en er is hier goede wil. Jazeker een cordon bleu van 400 gram ligt op ons bord. 

Natuurlijk mag je niet altijd top off the bill verwachten. We beseffen dit maar al te goed. De andere lodges waren erg goed en in deze hoek van Namibië is dat moeilijker. Ze doen hun best.

We gaan op tijd naar "bed" en bergen de op ons hoofd gevallen schilderijen op achter de kast, maar eerst nog iets lezen uit Johns bibliotheek en dan welterusten ... en gezond weer op.

Groetjes M&A




O ja, Anton in Etosha zal ik voor je kijken..... naar jouw speciale opdracht.
Daar zijn we drie dagen....