Het groene Waterberg plateau

18 juni 2017 - Waterberg Plateau National Park, Namibië

Mokuti is een erg luxe en grote lodge soms is dat wel even fijn. Maar toch wij vinden de kleinere opgezette lodges leuker. Dan heb je namelijk ook echt contact met alle personeelsleden en het gevoel dat je in Afrika bent.

Het ontbijt in Mokuti is erg uitgebreid dat je er schuldgevoelens van krijgt, het contrast is erg groot. Je kunt immers niet meer dan zat eten.  Terwijl we zitten te ontbijten horen we schoten uit Etosha park komen, want Mokuti grenst aan Etosha.  Even later horen we dat stropers op jacht zijn geweest op de neushoorn en dat de parkranger's er nu achter aangaan. Sinds kort zijn er weer stropers in Etosha actief voor een stel Chinezen.
"Kwestie van tijd dan wordt het criminele netwerk opgerold" wordt ons medegedeeld er is al veel info verzameld. Namibië is het eerste land op de wereld dat rechten voor de dieren heeft opgesteld.

We rijden nu op asfaltwegen richting Waterberg plateau en houden het wel even voor gezien die hobbelige  zand- en gravelwegen. Wat je gauw vergeet is dat we nu al op 1650 meter boven zeespiegel zijn en dus rijden op een hoogvlakte. Daar komt straks ook nog eens de hoogte van Waterberg plateau  bij. Dat betekend koudere nachten.
De asfaltweg is de snelste route. Toch is het uitkijken geblazen, wrattenzwijnen, antilopen en bavianen steken soms ineens de weg over. Laat staan in iets dichter bevolkt gebied nabij steden. Daar fietsen ze slingert over de asfaltweg en lopen ze met takkenbossen op hun hoofd.

We eten onze lunch bij een super spar, want daar kun je warm eten voor bijvoorbeeld €2,10  (per gram betalen). We rijden door naar Waterberg guest farm. Een warm onthaal staat ons op te wachten. De kamer is erg groot en we hebben internet. (Wat in Mokuti erg slecht was). We bespreken een safari drive inclusief sundowner. De neushoorn  kun je tegenkomen op Waterberg plateau. In het nationaal park mag je zelf niet rijden. Verder kijken we ook even bij een cheetha opvangcenter. De cheetha wordt hier door blanke farmers neergeschoten om hun veestapel te "beschermen". Daar heb ik mijn bedenking over de blanke jager is namelijk meer een lust jager. Maar morgen meer hierover...

We zitten gezellig bij het open vuur met meerdere gasten terwijl de avond valt. Dan wordt het tijd voor het avondeten waar we gezellig aan één tafel zitten met de eigenaar. Sterke verhalen doen de ronde net als bij het open buiten vuur.  Terwijl we soms ondertussen ook even omkijken naar the waterhole waar geluiden vandaan komen.

Het wordt al laat dus gauw naar bed
In bed liggen warme waterkruiken en een stukje chocolade op het kussen. Wat een prachtige ervaring.... dat is wat wij bedoelen met kleinschalig.

Groetjes

Foto’s

3 Reacties

  1. Anton en Linda:
    19 juni 2017
    Hallo Alex en Marianne. Opdracht is uitgevoerd heb ik kunnen zien. Pluim hiervoor of is dit een verkeerd woord hiervoor. We genieten elke dag van jullie avonturen wat met een geweldig schrijvers elan wordt verwoord. Ik neem aan dat Marianne dit voor haar rekening neemt want dat beste Alex kan nooit uit jou pen komen (haha).
    Wacht met spanning op een volgend avontuur.
    Groetjes Linda en Anton
  2. Anne-Marie:
    19 juni 2017
    Wederom weer een mooi verhaal gelezen. Groetjes Anne-Marie
  3. Jan Poort:
    19 juni 2017
    Hoi Alex en Marianne, prachtig verhaal weer.
    Fijne vakantie nog.