Windhoek

Waar waren we gebleven? Juist de laatste controlepost in Frankfurt  waar Marianne alle handbagage  moest uitpakken.  Waarna ze voorbij de grote  detectiepoort met een handdetector werd afgetast en later werd gefouilleerd. Zelfs de broek zoomen werden uitgerold.  Nee niets, niets verdacht gevonden. Terwijl ik onschuldig stond toe te kijken wetende dat ze bij iedereen en ook bij ons de vraag eerder stelde heeft u lucifers, gasaanstekers en of peppersray in uw koffer? Nee hoor!?

De vlucht met Air Namibia  naar Windhoek  is prima verlopen. Het vliegveld daar stelde niet veel voor, we werden opgewacht door een tussenpersoon welke WRC had geregeld ..... zij namen the do and the don't door en dat zonder een verkoop praatje. Gezamenlijk nemen we in het restaurant van Windhoek airport onze geplande route door. We passen op advies de route ietsje aan ... wel zo veilig. Elke lodge is op de hoogte van onze komst en ze helpen als er iets niet in de haak is tijdens onze reis.
De 4wd huurauto van Britz werd afgehandeld op zijn Afrikaans, dat duurt langer en is leuk om mee te maken. Europees ergeren moet je hier absoluut niet doen.
Na een grondige uitleg wat te doen bij panne en hoe het werkt werden de sleutels aan ons overgedragen.

Links rijden is een hele tour vooral in Windhoek. Maar we hebben ons er vandaag doorheen geslagen. meteen in
Windhoek hebben we proviand ingeslagen, gegeten en gedronken. Tegen de avond een kleine buurt verkenning en koffie gedronken in ons gemoedelijke guesthouse Masion Ambre . Grappig is dat Afrikaans overal nog te horen is en ook goed verstaanbaar is. Soms spreken ze Engels, Afrikaans en Duits door elkaar.

p.s.

Later vertelde ik Marianne onder genot van een drankje met billtong dat de gasaansteker en peperspray (tegen agressieve dieren) veilig de grens zijn overgekomen. (wat ze niet wist, want ik mocht dat niet van haar meenemen) Ik denk dat dit op de terugreis niet meer mee terug gaat ...euhm  ....


Bye bye